Blog 10: Van alles en nog wat!

Hallo!

Over vier weken ben ik 'alweer' in Nederland ... Wow.
Vandaag op de terugweg van het biebje was Mount Meru eens volledig te zien. Vaak zitten er (gedeeltelijk of volledig) wolken voor. Prachtig, en gelukkig kon ik snel een fotootje maken.

Een apart weekje. Opzich was het rustig, maar toch wel het een en ander gebeurd. Op donderdag was ik echt pissed-off. Toen liet ik even mijn 'Gerards'-kant zien ;) Net zoals vandaag (dinsdag) trouwens; ik had tranen in mijn ogen, en nee dit was niet voor iets 'moois'. Maar daarover in mijn volgende blog meer. Anders wordt ie nóg langer.

Kort samengevat: docenten die fout corrigeren, lesgeven aan de kinderen van de directeur, helikopters, examens en meisje of jongen??

Dinsdag 25 juni | Fout nagekeken door docent, helikopters en Swahili leren

De ochtend begon apart. Zoals gewoonlijk ging ik om 8.40 naar Ilboru met m'n driver. We pakken altijd een weg die langs het - blijkbaar- Hoge Gerechtshof komt, meestal niks bijzonders maar vandaag was anders. Het was er druk op de weg, en er stonden bewakers met geweren. Ik weet niet wat voor lievertje daar vandaag kwam, maar ik denk dat hij het een en ander op zijn kerfstok had. Maar goh, waarom ook niet. Wij reden er gewoon tussendoor voorbij. Blij toen ik die weg had verlaten.

Toen ik eenmaal in het biebje was, waren Isidora (een Tanzaniaanse, 'de tweede Happy') en ik alleen. De andere vrijwilligers waren op safari en Happy was naar het ziekenhuis. Dus...... Ik besloot om Class 3 en 5 ook op mij te nemen. Mijn eigen leerlingen konden aardig aan de slag, want ik had oefenmateriaal omdat vrijdag de examens zijn. Alleen waren er ook weer nieuwe leerlingen, ja sorry ik kan niet weeer opnieuw beginnen; paar voorbeelden in hun schrift geschreven zodat ze wel enig idee hebben hoe en wat. Bij Class 3 heb ik ook iets leuks gedaan. Zij kregen de dagen van de week te leren in Engels, maaaar de docent die dat probeerden, gaf niet de naam in Swahili. Dus die kinderen leerden wel Monday, Tuesday, Wednesday (ooh zo leuk hoeveel varianten ik van Wednesday heb gezien; Wendsday, Wennesday, Wendnesday etc.), maar ze wisten totaal niet wat het was. Dus ik leerde snel even de dagen in Swahili, en ik weet ze nu (een week later) nog steeds ;)! 

Toen kwam een kind van Class 5 naar mij toe met zijn schrift. Hij was breuken optellen aan het doen, zoals ½ + ¾. Hij had er al 6 gemaakt die al waren nagekeken en had nu de laatste 2 gemaakt. Ik keek de laatste twee na, en zag meteen wat hij fout deed. Dus ik kijk naar 'boven' in zijn schrift, staat er bij de overige 6 allemaal een vinkje en VERY GOOD! Waaaaat, het was echt very very wrong. Dus toen mocht ik hem gaan vertellen dat dat niet de manier was om te doen. Germ. Misschien moet ik ook maar de docenten les gaan geven ;)

In de pauze heb ik opdrachten zitten voorbereiden voor de late sessie. Mijn plan was namelijk om gewoon de practice exams die ik had gemaakt uit te laten printen (dit had ik zondag al gevraagd, en het zou geregeld worden).... 3x raden; 'inktproblemen'. Hierover later meer.... Dus heb ik de opdrachten maar met de hand overgeschreven. 

Tegelijkertijd heb ik Asia (meiske van het gastgezin) en twee vriendinnen geleerd hoe ze helikoptertjes maken van scoubidoutouwtjes. Ze vroegen telkens hoe het moest, dus heb ik hun touwtjes gegeven en ze zelf een helikopter laten maken. Met succes. 

Eenmaal in het hotel aangekomen, vroegen ook de 'bewakers' (twee 'jongeren' met wie ik het goed kan vinden) of ik hen kon leren om helikopters te maken. Straks loopt heel Arusha met een helikopter ;) Mannen en scoubidoutouwtjes, hilarisch. Ik had ze het begin geleerd, en zei dat ze moesten zeggen wanneer ze ongeveer 6cm hadden geknoopt, want dan ging er iets anders gebeuren. Nou, die 6cm lukte niet in 'n avond. Maar de volgende dag hadden ze zegmaar 15cm geknoopt, waardoor een helikopter niet meer mogelijk was. Dus, nieuwe poging op woensdag.

Oja, het heeft de hele dag geregend ;) 

Woensdag 26 juni | Nieuwe vrijwilliger en afscheid Issam, wiskundegame en Directeur

Vandaag waren de andere vrijwilligers weer terug! En een nieuwe, Noa, uit Spanje. Zij is recent afgestudeerd als basisschooldocent. Issam ging ons vandaag helaas verlaten. In de ochtend heb ik een 'wiskundegame' gedaan; en ja, ook dat soort spellen is fun. Ik had de kinderen van Class 6 en 7 meegenomen naar buiten (eigenlijk wilde ik dit dinsdag doen, maar toen regende het de hele dag) met drie kleine whiteboards en markers. Twee teams gemaakt. Ik schreef een som op mijn whiteboard (bijvoorbeeld - 8 - 5, of -8 + 5; want dat konden ze echt niet goed) en wie het eerste bij mij was (dus ze moesten ook actief zijn) en het goede antwoord had, won. Het team dat als laatste overeind kwam, won. Daarna ook leerling vs leerling gedaan. De winnaars zie je op de foto. Daarna wilden ze niet meer naar binnen en heb ik iets anders verzonnen: ze mochten met de 'bal'  - je kan het eigenlijk geen bal noemen, zo'n slappe hap ding - proberen te scoren in de basket. Mis? --> dan verzon Teacher Senna wel even een leuke wiskundesom. Een leuke ochtend gehad.

In de pauze gingen we richting downtown omdat de nieuwe vrijwilliger een simkaart nodig had en geld wilde omwisselen. In de middag was er niet veel bijzonders, gewoon lekker lesgegeven.

Toen ik bij het hotel aan kwam, kwam een van de bewakers naar me toe met een vraag / verzoek. Afkomstig van de directeur / eigenaar. Hij had vernomen dat ik dus wiskundeles gaf, en vroeg of ik eens bij zijn dochters wilde langskomen om hen te helpen/ te zien hoe het ging. Uhhhh... Oke. Hup, ik naar het kantoor van de directeur. Beetje awkward wel (mooi kantoor trouwens). Een van zijn dochters (die uit Class 7) kreeg nu vier weken vakantie, en het leek hem niet slim om stil te zitten. De andere (Form 3) begon juist weer met school. Na wat gepraat vroeg hij of ik zijn dochters even wilde ontmoeten, om te kijken hoe en wat. Ik wist me even niet zo goed raad, maar iedereen wist er van dat ik daar dan heen zou gaan en het huis lag maar 5min van het hotel. En het is geen louche hotel ofzo ;) Dus hup, wat drinken gepakt (op zijn rekening) en in de auto. Grote bak. De route er naartoe was enigszins apart. Het was een straat waar je totaal geen grote huizen verwacht, maar plots stonden we voor de poort. En achter die poort lag een groot huis, met een gebouwtje voor de security in de tuin. Ik voelde mij een beetje ongemakkelijk omdat ik vooral de 'arme' kant van Arusha zie. Ik ontmoette de dochters en hebben het e.e.a besproken. Hele aardige meiden, die natuurlijk wel Engels kunnen omdat ze naar een private school gaan. Maar qua wiskunde valt er bij die van Class 7 echt nog wel wat te leren! Daarna werd ik weer netjes afgezet bij het hotel en kon ik mijn avondeten eindelijk bestellen. Die was dit keer op rekening van de directeur.

Hij verwacht trouwens ook niet dat ik vaak kom --- hij weet dat ik lange dagen heb in Ilboru. Maar wanneer ik tijd (en zin) heb, ga ik er wel heen. Dan hoef ik het maar tegen de bewaking te zeggen, en word ik opgehaald. De meiden zijn heel aardig en gezellig, en voor mij ook even een extra ervaring. Lesgeven in het huis van een directeur in Tanzania. Check. 

Donderdag 27 juni | Discussie over examens, Elisha en slogan

Vandaag was de dag vóór de examens. Op weg naar het biebje kwam ik de volgende slogan tegen op de achterruit van een dalladalla: Be fruitful and multiply. Tsja. Je komt hier soms wat dingen tegen.  Het was niet druk vandaag. Een leerling uit class 6, Elisha, heeft mijn aandacht getrokken. Oke, ik was er heilig van overtuigd dat het een meisje was (de manier waarop ze zich gedraagt, het uiterlijk én de naam). Tot gister (1 juli). Toen iemand mij zei dat het een jongen was. NEE dat geloof ik nu nog steeds niet. Oke, ze kiest liever een sticker van een dinosaurus dan van een schattig dingetje, maar ...... AAH ik weet het nu gewoon niet meer. Ik heb wekenlang gedacht dat het een meisje was. Dus dit voelt nu heel vreemd. Oke, of het nu een meisje of jongen is; hij/zij werkt ontzettend hard. Ze (ja sorry, voor mij is het nog steeds een  'zij' ) wilt echt leren; ook al vindt ze wiskunde heel moeilijk. Heb geprobeerd haar nog zo goed als kan voor te bereiden op het examen van morgen..... En dat is gelukt! Ze scoorde het enahoogste cijfer van Class 6/7. Zo trots, want ik zag hoe veel ze vooruit was gegaan op de sommen met negatieve getallen. 

Oke. Toen kwam hét moment van de dag. Morgen zouden de examens zijn. Deze zouden geprint worden, door Sam en Happy. Ik had maandag al extra aangekondigd dat er geprint moest worden, omdat ik niet voor verrassingen wilde staan. Toen kwam Noa opeens naar mij toe met een geschreven examen in haar hand en zei dat Happy dit in haar handen had gestopt en had gezegd: "Je moet dit in downtown printen".  Noa, pas 1 dag hier, kwam naar mij toe. Ik voelde een lichtelijke irritatie. Dit werd al snel een grote irritatie. Ik ging wel even praten met Happy. Haar toch even duidelijk gemaakt dat zowel zij als Sam hebben gezegd dat zij voor het printen en 'uitwerkpapier' zorgen. Ga dan niet opeens schijnheilig doen dat je dit niet hebt gezegd, en verwacht niet van ons dat wij opeens naar downtown gaan om naar een print-winkel op zoek te gaan! Hallo, wij weten hier de weg niet hoor. Ik hou het hier kort, maar geloof me; het was een aardig 'Gerards' gesprek. De andere vrijwilligers keken mij ook aan van ooh wow. Ja meestal ben ik wel lief en aardig, maar schijnheilig zitten doen en wetende dat ik maandag al even een herinnering stuurde voor het printen, no way. Zeker omdat ik wist hoeveel tijd ik kwijt was aan het maken van 4 verschillende examens. En ik voelde 'm al aankomen dat er morgen misschien wel geen examens klaar zouden liggen. Maar mijn gesprek had geholpen. Happy ging naar Sam, en Sam zou printen. Nu was het afwachten tot morgen of er ook echt examens klaar zouden liggen.... In de middag was ik redelijk pissed off, maar ik heb me snel hersteld. 

Die avond mijn voorraad helikopters geteld en ik had er genoeg om morgen aan mijn leerlingen te geven!

Vrijdag 28 juni | Examens en film, laatste dag Lucie

Examens! En ja, de examens lagen er (oké, de versie van Faraja en Stella - twee talentjes - niet, maar die had ik toen maar even snel geschreven)! Wow. Tafels in 'examenopstelling' gezet en beginnen maar! Natuurlijk was er maar beperkt plek (normaal zit je met veel aan één tafel, nu maar met zijn tweeën) en dus moesten sommigen wachten. Ik had het ook zo geregeld dat Class 6 bijvoorbeeld tegenover Class 1 zat, om zo het kopiëren van elkaar te voorkomen. Mijn leerlingen waren goed gerepresenteerd. Ik dacht eerst dat mijn meiden van Form 2/3 niet durfden, maar zij kwamen later toch ook. Af en toe een kijkje nemen op hun papier, en bij Elisha zag ik veel goede dingen. De dingen waar ze normaal veel moeite mee had, gingen echt veel beter. 

Rond 11.50 waren de meeste leerlingen van mij wel klaar. Dus begon het nakijken. Heel leuk om te doen.  Er zaten een paar hele goede tussen en een paar héle slechte (maar dat waren gelukkig degene die ik niet herkende - wat dus wilt zeggen dat ze óf bijna nooit komen óf van anderen kopiëren en dan schenk ik er ook geen aandacht aan) en de meesten zo rond de 6.5-7.5! Trots! Want ik voelde me een beetje schuldig over het niveau van de examens, omdat ik weet dat dit soort opdrachten in Nederland pas in latere jaren worden gegeven, maarja.. Anitha (Class 6) had ik klaargestoomd voor het examen van Form 2/3  en scoorde daar het enahoogst. Tof! Ook Faraja en Stella hadden hele mooie resultaten. Maar ook bij de rest zag het er goed uit. Alhoewel ik van enkelen toch beter had verwacht. Maar wat je soms tegenkomt....

Na afloop heb ik mijn leerlingen individueel bij me geroepen, even snel het examen doorgelopen en mochten ze een helikoptertje kiezen met een pen. Sommigen waren zo verlegen toen ik ze riep (haha), maar ze vonden de helikoptertjes en pennen heel leuk. Niet voor niets gedaan dus ;)!

Wat er trouwens nog tijdens de examens gebeurde ..... Opeens hoorde ik Lucie schreeuwen: STOP STOP STOP! Dus ik kijk door het raam van het biebje (want ik was binnen toezicht houden, zij was even buiten) en zag ik Happy met een stok slagen uitdelen. En nee, niet zachtjes. En niet alleen op de benen, ook richting nek. Natuurlijk zijn wij dit niet gewend en kunnen wij dit niet aanzien. Gelukkig was ik er niet bij uitgekomen, want om nou een tweede discussie in twee dagen aan te gaan ... Maar wow, ik was in shock. Gelukkig stopte ze wel. Lucie was ook helemaal verslagen. Ik weet dat ze kinderen hier soms 'hard' corrigeren, maar dit.. Ze is niet een van de ouders, ze is niet dé docent (niet dat ik dat een goede reden zou vinden).... Heftig.

Update 2 juli: en vandaag was er weer zoiets, waarbij ik dus tranen in mijn ogen had en héél boos was (maar dit komt in de volgende blog)

In de middagpauze gingen Frank, Lucie, Noa en ik met een taxi naar downtown om te lunchen. Het waren Lucie's laatste uren in Arusha. Heerlijke lunch, voor heel weinig geld. 

De middagsessie bestond uit een film in de bieb!! De Lion King. Helaas heb ik niks van deze film meegekregen, want er kwamen nog leerlingen die nog het examen wilden maken. Dus hebben we tafels buiten gezet en heb ik daar toezicht gehouden. Het was een leuk examendagje!

Helaas afscheid moeten nemen van Lucie; ik heb een leuke tijd met haar gehad! 

Eenmaal in het hotel was ik helemaal op.... Gelukkig was het weekend.

Zaterdag 29 juni | Zon en relax

Relax dag. En hoewel het doordeweeks niet zo geweldig weer was, was het dit weekend weer heerlijk! Ik zou vandaag misschien naar de kinderen van de directeur gaan, maar ik wilde even een dagje niks. Dus dit heb ik even uitgesteld. 

Vandaag zouden er ook 13 Zweden arriveren. De Zweden waren Belgen. Franstalige Belgen. Maar zij zijn van een scouting (de leiding is hier al een keer eerder geweest) en zijn dus een groep. Thomas (degene die daar echt de leiding heeft) is wel heel vriendelijk en gaat ook helpen in het biebje van 16 tot 18. Maar de rest... Ze zeggen niet eens hallo. En willen zich ook totaal niet mengen met ons, nouja prima. Helaas kunnen ze geen/nauwelijks Engels en zullen dus ook niet in het Biebje meehelpen. Ze zijn hier dus echt voor 'construction' van een government school (verven etc.) 

Zondag 30 juni | Downtown en lesgeven

Aangezien Noa nieuw is, en ze dus wat wilde ondernemen ging ik 's middag met haar naar de masaai cultural market. Het was een ontzettend zonnige dag, en het was voor mij zelfs te warm om echt in de zon te zitten.  Niet gewend hier in Tanzania! Ik ben lopend naar de stad gegaan en met de wind was het heerlijk. 's Avonds ben ik wel gaan lesgeven bij de directeur. Ik werd opgehaald en heb daar 1.5 uur lesgegeven én nog wat geknutseld met de dames. Het was heel gezellig, en heb ze ook wat kunnen leren. Daarna werd ik terug afgezet met een mega auto, eentje met een flinke opstap --- wat niet heel praktisch was met mijn jurk. Snel mijn bed in, en op naar de volgende lesweek.

Maandag 1 juli | Rustig en medicijn

Mij was vorige week verteld dat vandaag de scholen weer zouden beginnen. Klein administratief foutje van Sam: vrijdag vertelde hij me dat het niet maandag begon, maar de week erna. Dus vandaag weer om 9.00 bij het biebje. Het was enigszins rustig. Ik moest beginnen met nieuwe onderwerpen, en dat maakt het wel een beetje lastig omdat de verschillende leerjaren nu niet hetzelfde onderwerp kunnen doen. Class 6/7 heb ik flink aan het werk gezet met breuken, en mijn middelbare scholieren met herleiden van machten. Zelf vond ik dat altijd super leuke onderwerpen (niet de breuken, maar het herleiden). Ik had weer leuke stickers mee, en dat werkt best goed voor de motivatie. Met Engels ben ik begonnen met de Past Simple. Tsja, je moet iets zonder boeken... Dit is wel voor elk leerjaar hetzelfde. Trouwens, enkele leerlingen hebben hun helikopter nog om de pen zitten. Heel leuk om te zien! 

In de middag heb ik nog even balletje getrapt met Nathanieli. Heel leuk. Veel gelachen. Klein detail: ik was helemaal bezweet - ja voor mij was het warm! - terwijl hij nog doodleuk aankondigde: Teacher, I will go home to put on my other shoes and come back. Uhh, niet iedereen is zo sportief als jij ;) Toen ik terug bij het gastgezin kwam, waren Asia en wat andere iets aan het maken. Een medicijn voor buikpijn. Gatverdamme, ik moest bijna kotsen toen ik het zag. Moet er niet bij nadenken dat dit echt door iemand werd gedronken. Wel interessant om te zien!

In de middag was het redelijk druk. Had op de een of andere manier ook niet zoveel zin vandaag. Misschien omdat ik niet zo goed wist wat ik met ze kon behandelen. En dan zitten er 3 leerlingen waarvan hun echte leermateriaal te makkelijk is, en ik dus andere onderwerpen wil behandelen, maar ze weten zelf niet wat voor onderwerpen. Dus dan moet ik weer in mijn geheugen graven en denken: oke wat zou relevant zijn voor latere jaren etcetc. Maar komt goed!

---------------------------------------------------------------------

Komend weekend zijn Noa en ik van plan om naar Mto wa Mbu te gaan. Even kijken of dat gaat lukken, maar we willen beiden niet in Arusha blijven dit weekend. Even wat anders zien. Een stadje dichtbij Lake Manyara, waar je kunt biken/hiken en een safari kunt doen.

Tot later!

Senna